ضریب تأثیر (IF)
این شاخص با عناوین دیگری نظیر ضریب تأثیر مجلات (Journal Influence)، نرخ استناد (Citation Rate)، تأثیر (Impact) هم شناخته می شود. این شاخص در ابتدا تنها برای مدیریت مجلات و به عنوان شاخصی برای ورود به مجموعه در فهرست مندرجات جاری (Current Contents) و توسط گارفیلد طراحی شده بود تا مجلاتی که از اعتبار بالا برخوردارند در این مجموعه نمایه شوند، نه برای سنجش اعتبار تمامی آثار انتشاراتی پژوهشی و پدیدآورندگان آنها. امروزه از این شاخص در موراد مختلفی مانند رتبه بندی و ارزیابی کشورها، دانشگاه ها و دانشمندان هم استفاده می شود . یکی از دلایل استقبال از این شاخص، دسترس پذیری آسان داده های مورد نیاز برای محاسبات مربوطه است.
از اصطلاح ضریب تأثیر نخستین بار برای کمَی سازی انتشارات در نمایه استنادی علوم ویرایش سال 1963 استفاده شد. ضریب تأثیر مجلات به عنوان مقیاس و ملاک بسامد و فراوانی در نظر گرفته شده است و با استفاده از آن میانگین مقالات مورد ارجاع در یک نشریه، طی یک دوره معین مشخص می شود. البته معمولاَ یک دوره دو ساله برای بررسی در نظر گرفته می شود، زیرا تجربه نشان داده که حدود 20 درصد از کل ارجاعات، انتشارات دو سال قبل را ذکر کرده اند، از این رو گارفیلد دوره دو ساله را به عنوان مبنای قابل قبول برای اندازه گیری میزان ارجاع نشریات در نظر گرفت.